Şeyx Seduq ibn Abbasdan eşitdiyi bir revayetde Peyğember(s)-in ehli-beytine yetişecek musibetler barede ireliceden xeber verdiyini neql edir. Aşağidaki hisse de hemin revayetden goturulmuşdur: Qizim Fatime(s.e.) ezeli ve ebedi olaraq iki dunyanin qadinlarinin xanimidir. O, menim cismimin bir paresi, gozumun nuru, qelbimin meyvesi ve vucudumda olan ruhumdur. O Hovrau-Unsiyyedir. Mehrabda Allah qarşisinda ibadet etmeye başladiği vaxt nuru ulduz kimi sema melekleri ucun parlayar. Bu zaman Allah-teala meleklerine buyurar: Ey melekler, menim qarşimda ibadet ucun dayanmiş kenizlerimin serveri olan kenizime tamaşa edin. Gorun, menim qarşimda bedeni nece esir. O, butun varliği ile mene ibadet edir. Sizi şahid tuturam ki, onun işlerini cehennem ateşinden amanda saxlayacağam. (Yaxud size şehadet verirem ki, onun işlerini cehennem ateşinden amanda saxlayacağam). Muellif deyir ki, hezreti-Muhemmed(s) bu sozden sonra buyurmuşdu: Men Fatime(s.e)-ye baxanda yadima menden sonra ona uz verecek musibetler duşur. Sanki qem ve kederin onun evine nece varid olmasini, ona edilecek hormetsizliyi, haqqinin elinden alinmasini, oz irsine yetişe bilmemesini, qabirğasinin sindirilmasini, boynunda olan ve hele dunyaya gelmemiş uşağin siqt olunmasini, onun Ya Muhemmedahu ciğirmağini ele indiden gorurem. O, bir cavab eşitmir, lakin komek isteyir. Hec kim de ona komek etmir, hemişe menden sonra huznlu, qemli ve gozu yaşlidir, herden bele fikirleşir ki, vehy evinden kesilib, menim ayriliğima mubtela olubdur. Geceler hovlank durur, ona gore ki gece namazi vaxti menim Quran oxumağimi eşiderdi. İndi ise eşitmir. Sonra atasinin sağliğinda nece ezizlenib, nevaziş edildiyini xatirlayib qemli-qemli, icin-icin ağlayir. Bu zaman Allah-teala melekleri onun munisi eder. Melekler hezreti-Meryemle hemsohbet olduqlari tek onunla da ele hemsohbet olarlar. Ey Fatime, Allah-teala seni secdi ve pak etdi. Seni butun qadinlarin xanimi etdi. Ey Fatime, Alahina ibadet ve secde et. Allah dergahinda rukuda olanlarla ruku ele. Sonra ele bil gorurem ki, o, derdden ve qubardan xestelenib, qulluğa ehtiyaci vardir. Tanri İmran qizi Meryem(s.e)-i ona baxmağa gonderer. Bu vaxt o, Allah-teala ile bele derdleşer: İlahi, heyatdan doyub yorulmuşam. Dunyaperest insanlarin elinden artiq cana gelmişem. Meni atama qovuşdur. Allah-teala da onu mene yetirer. O, menim ehli-beytimden qemli, kederli, haqqi qesb olunmuş ve oldurulmuş halda mene yetişecek ilk şexsdir. Bu vaxt Allaha yalvarib deyerem: İlahi, ona zulm eden şexsleri oz rehmetinden uzaq et. Onun haqqini qesb edenleri cezalandir. Onu kederlendirenleri xar ele. Qizimi hamile iken zerbe ile vurub uşağini hele dunyaya gelmemiş mehv edenleri ise ebedi olaraq cehennem ateşinin sakini et. Bu zaman melekler deyerler: Amin! İlahi, bu duani mustecab ele.